Strona główna > Aktualności > Przedsiębiorca turystyczny według ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych

Dodano 2020-10-06 (komentarzy 0)

Przedsiębiorca turystyczny według ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych

Wróć do listy artykułów
Przedsiębiorca turystyczny według ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych

W dniu 1 lipca 2018 roku weszła w życie nowa ustawa o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych. Ustawą tą wdrożona została dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej 2015/2302 z dnia 25 listopada 2015 roku w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych, zmieniającą rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 i dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE oraz uchylającą dyrektywę Rady 90/314/EWG.

Ustawa o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych dotyczy przede wszystkim warunków oferowania oraz zasad sprzedaży i realizacji imprez turystycznych, a także powiązanych imprez turystycznych na terytorium państwa polskiego. A także imprez zagranicznych - jeżeli umowy zawierane są przez przedsiębiorców turystycznych, którzy mają siedzibę na terytorium Polski.

Przepisy ustawy nakładają zarówno na organizatorów turystyki, jak i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie usług turystycznych wiele obowiązków, w tym obowiązki informacyjne oraz sprawozdawcze, a także niezwykle istotny obowiązek zabezpieczania podróżnych na wypadek niewypłacalności. Jednak zmiany, które wprowadziła wywołały pewien chaos interpretacyjny. Przede wszystkim wśród przedsiębiorców, którzy zaczęli zastanawiać się czy według nowych przepisów spełniają kryteria tzw. Przedsiębiorcy turystycznego?

Zapisy ustawy są dość nieprecyzyjne, brakuje w nich  definicji ustawowych ważnych pojęć. W tej sytuacji przedsiębiorcy zmuszeni zostali do dokonywania samodzielnych interpretacji przepisów i decydowania czy spełniają kryteria wskazujące kim jest przedsiębiorca turystyczny…

Ustawa o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych znacząco rozszerza zakres zastosowania (w porównaniu do poprzedniej ustawy), zarówno w zakresie przedmiotowym jak i podmiotowym. Ustawa ma zastosowanie bowiem także wobec podmiotów niebędących przedsiębiorcami, a jedynie zajmujących się organizacją imprez turystycznych bądź powiązanych usług turystycznych. Ustawodawca zdefiniował jednocześnie na nowo pewne pojęcia, w tym zagadnienie imprezy turystycznej, przedsiębiorcy turystycznego, czy tzw. powiązanych usług turystycznych.

Przedsiębiorca turystyczny to:

  • organizator turystyki,
  • przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług turystycznych,
  • agent turystyczny oraz
  • dostawca usług turystycznych  (będący przedsiębiorcą w myśl przepisów kodeksu cywilnego albo podmiotem prowadzącym działalność odpłatną).

Przyjęta przez Ustawodawcę definicja jednoznacznie wskazuje, że aby stwierdzić czy dany podmiot rzeczywiście posiada status przedsiębiorcy turystycznego ważna jest faktycznie wykonywana przez niego działalność - a więc właśnie kryterium przedmiotowe.

Impreza turystyczna z kolei to połączenie co najmniej dwóch różnych usług turystycznych na potrzeby tej samej podróży albo wakacji.

Usługa turystyczna obejmuje natomiast:

  • przewóz pasażerów,
  • zakwaterowanie w celach innych niż pobytowe i niebędące elementem usługi przewodu,
  • wynajem pojazdów samochodowych lub innych pojazdów silnikowych,
  • inne usługi świadczone podróżnym, które nie stanowią integralnej części wskazanych powyżej usług.

Ustawa wprowadza ponadto pojęcie powiązanych usług turystycznych, czyli  niestanowiące imprezy turystycznej połączenie co najmniej dwóch różnych rodzajów usług turystycznych nabytych na potrzeby tej samej podróży lub wakacji. Usługi te objęte są umowami z ich dostawcami oraz spełniać muszą wskazane w ustawie przesłanki.         

Stosowanie ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych wymaga od przedsiębiorców (i nie tylko, ponieważ ustawa dotyczy także podmiotów niebędących przedsiębiorcami) konieczności samodzielnej analizy nieprecyzyjnych przepisów ustawy. Warto przy tym zaznaczyć, że ustalenie statusu prawnego danego podmiotu ma znaczenie fundamentalne z uwagi na nałożone ustawą liczne obowiązki i wymagania. W związku z tym, ważne jest samodzielne przeanalizowanie prowadzonej działalności w kontekście przepisów ustawy oraz dokonanie przemyślanej oceny czy prowadzona działalność rzeczywiście jest w obszarze zastosowania przepisów ustawy...

 

Komentarze: